|
Tarnowski festiwal zdążył już zażyć afrykańskich smaków, kolorów i emocji, zapraszając do prezentacji zespół
z Senegalu Jant-Bi. Podobnie żywa energia popłynęła
w przedstawieniu Companhia de Danca de Almada za pośrednictwem Benvindo Fonseca - choreografa, który będąc uznanym i wielokrotnie nagradzanym artystą europejskim, przepaja swoją twórczość energią mozambickich korzeni.
W życiu artysty nomada nie dziwi, że tematyka domu, ojczyzny i tęsknoty za powrotem jest bliska jego sercu. Towarzyszy jej przy tym świadomość, że prawdziwy dom
i szczęście człowiek odnaleźć może wyłącznie w sobie, celebrująć miłość, przyjaźń i po prostu oddając się życiu we wszystkich jego przejawach. W sposobie uprawiania sztuki tanecznej Benvindo Fonseca nie zna rezerwy. Destyluje emocje z życiowych wydarzeń, codziennych
i odświętnych ludzkich działań, szczerze okazując je na scenie. Intensywny, fizyczny wpływ, jaki wywierają na człowieka traktuje dosłownie.
W Casa do Rio - domu nad rzeką, autor spotyka nas
z niewielką, portugalską społecznością, rządzącą się wszystkimi, podyktowanymi tradycją i zwyczajem prawami. Poznaje widza ze wszystkimi jej radościami, ale i ceną, jaką za społeczne zaplecze ponosi odmienność i wolność.
|
|
Moc, jaką daje rodzina i bliscy napełnia tancerzy siłą.
W dynamicznych, grupowych, synchronizujących się układach roznosi ich energia. Muzyka regionalnych portugalskich tańców, powstałych i rozwijających się
w kulturowym tyglu zaraża intensywnością przeżywania.
Ta sama intensywność przepełnia dramatyczne momenty - wyłomy w utrwalonych i dających poczucie bezpieczeństwa porządku wspólnoty. Codzienne rytuały, z których człowiek czerpie spokój, naturalnie przeplatają się w czasie
z porywami namiętności, bólem życia i religijnym uniesieniem.
Opanowana przez portugalski zespół scena jest wielkim naczyniem, w którym artyści gotują potage - z wielu kolorów, różnorodnych smaków, z bogatej palety uczuć ziemi, intensywnie przyprawiony muzyką. Jej nieubłaganie powtarzalny rytm odzwierciedla niezmienny porządek dnia
i nocy, odjazdów i powrotów, narodzi i śmierci.
W szczerym, bliskim dźwiękowi, wzajemnym tańcu Companhia de Danca de Almada swiadczy o pięknie zwyczajności i życia, które obejmuje zarówno kochanków, jak i bogobojne matki, walczących bohaterów, jak
i artystów, wszystkich tak samo spotykając w potrzebie zaspokojenia głodu, wszystkich tak samo układając do snu.
Natasza Moszkowicz
|
